Rock müziğin mıymıntı bir müzik olduğunu ispat eden 5 kitap!

Rock müziği ilahi bir müzik olarak algılayan küçük de olsa bir kitle hala var. Onlara göre en güzel müzik türü Rock. Oysa otoriteler ve filozoflar tam tersini söylüyor. Yumuşak erkeklerin megaloman fantezilere dalarak güçlü erkek rolü oynadıkları bir müzik tarzından bahsediyorlar. Kendi kendini pohpohlayan psikedelik ana kuzusu erkekler ile konvansiyonel kadınsılık nosyonlarına karşı çıkan ve çelişkiyi kucaklayarak akışta alem yapan kadınlar. Sağlıksız bir toplumsal cinsiyet politikası ile tüm sosyal bağları yıkan bir müzik türü.

Rock tutkunlarının yapmadıkları şey eleştirel bir bilinçlilik ile bu müzik kültürünü değerlendirmemek. Bu değerlendirmeyi yapabilseler ulaştıkları gerçek Rock'ın ilahi bir müzik değil mıymıntı bir müzik olduğunu anlamak olacaktır. Rock tutkunları ve her kesimden müzikseverin Rock müziği daha iyi anlaması için bir okuma seti oluşturduk. Ülkemizde bu konuda yazılan tüm kitapları okuyarak Rock müziğin gerçekte ne olduğunu ortaya çıkardık. Eğer siz de Rock müziğin gerçekte ne olduğunu öğrenmek istiyorsanız okumanız faydalı olabilir.

Rock müziğin mıymıntı bir müzik olduğunu ispat eden 5 kitap:

1- Seks İsyanları; S.Reynolds, J.Press
Rock müzik üzerine yazılmış hiç şüphesiz en iyi kitap. Rock tarihinin tüm aktörleri ve şarkılarının arkasındaki karanlık, acayip ve çürümüş anlamlar. Gürültücü, maço ve kabileci Rock şarkılarından şamanik özentili karizmatik solistlerine kadar tüm detaylar. Eşkıya-çapulcu usulü erkeklik ve kadınsallığın bileşimi Mick Jagger'dan kaypak ama erkekçe imajıyla Jimi Hendrix'e, erkeksi şişinmişliği derebeylik noktasına abartan Animals'tan hipermaço kadın düşmanı Sex Pistols'a, kasıklarını silah olarak kullanan asi Guns N'Roses'tan Haçlı seferi rock'ı U2'ya kadar her şey. Engin paranoyak vizyonları, yeniyetme çete yoldaşlıkları, son moda yabanilikleri ile gerçek bir davası olmayan bu Rock asileri hakkında ne ararsanız hepsi bu kitapta.

2- Popüler Kültürler; David Rowe
Rock müziğin bir kültürel biçim değil de pazarda yer tutmanın kestirme bir yolu olduğunu anlatan önemli bir eser. Müzik yapmak ile para kazanmak arasındaki ilişkiyi ana konusu sayan müzik türü. Ana formülü sözde isyan, çikletimsi yapay sound, tüketimci bireycilik, sahici olmayan değerler ve manipüle edilmiş beğeni olan müzik türü. Müzik piyasasının, birey ve yaratıcılığı arasına ustaca yerleştirdiği düzenbazlık, sömürü ve esrar tabakası. Kısaca kapitalist kültürel meta üretiminin anonim şirket biçimi olan Rock müzik.

3- İsyan Pazarlanıyor; J.Heath, A.Potter
İntihar eden Kurt Cobain bir kurbandı ama yanlış bir fikrin kurbanı... Kurt Cobain derin bir yanılsama içindeydi. Sistemin insan ruhunu esir aldığını düşünerek rock müziğe tutunmuş ve ancak rock müzik ile sistemin kölesi olmayacağına inanmıştı. Rock müziğin özgürlük olduğuna inanıyordu. İşte bu onun derin yanılsamasıydı. Rock müzik ve özgürlük arasında hiçbir ilişki yoktu. Bu hem bilimin (psikoloji ve sosyoloji) hem de felsefenin ortaya koyduğu bir gerçekti. Üstelik ruhunu satmak diye de bir şey yoktu. Sadece müzik yapan ve müzik dinleyen insanlar vardı ve eğer iyi müzik yaparsanız onlar da sizi dinleyeceklerdi. İşte tüm hikaye buydu. Oysa o rock müziğin özgürlük olduğu yanılsamasına inanmış ve sonunda da ruhunu şeytana satmamak için intiharı seçmişti... Öte yandan Nirvana’nın “sistem” dediği düşmanın (pazarın) tek çabası ise onları daha fazla pazarlayarak büyütmekti. Çünkü pazarın Nirvana’dan daha iyi bildiği bir şey vardı: “Bu sıkı çocuk fazlasıyla arkaik düşünüyor ama yine de pazarlanabilir!”

Hakiki isyan ile sahte isyanı tüm detayları ile anlatan bir başyapıt. Fazla söze hiç gerek yok: İsyan Pazarlanıyor.

4- Sıradışı İnsanlar, Direniş, İsyan, Caz; E.Hobsbawm
"Dünyada yaşanan ekonomik mucize gençleri bazı nitelikleri nedeniyle rock müziğe yaklaştırıyordu. Jazz, yüksek bir profesyonel teknik ve müzikal yetkinlik gerektiriyordu. Oysa rock müziği icra etmek için nota bilmenize hatta okuma yazma bilmenize bile gerek yoktu. Amatör müzisyenler için ideal bir müzik dalıydı. Hatta öyle ki rock müzisyenlerin amatörlüğünden ötürü hiçbir kayıt ve konser başarıyla tamamlanamadığından ses teknisyenliği gibi bir meslek ve kayıt stüdyoları gibi bir sektör oluşmuştu. Jazz ritminden çok daha kaba olan sürekli ve titreşimli ritim ise jazz müziğin enstrümanları gitar, piyano ve davul ile yumuşatılmaya çalışılıyordu..."

İngiliz filozof Eric Hobsbawn “Sıradışı İnsanlar” adlı kitabında bu süreci oldukça çarpıcı şekilde yorumlar. Ona göre 60 ve 70 ‘li yıllarda yaşanan büyük gençlik hareketi giderek kendi kendini tüketen bir hal almış ve 80’lere gelindiğinde Rock müzik ile birlikte bu tükeniş son noktaya ulaşmıştı. Hobsbawm bu kez müzik tarihinden canlı yayın yapıyor.

5- Rock Ölüler Kitabı; Gary Katz
Yaşamlarından hala etkilendiğiniz rock efsaneleri varsa bir de ölümlerine bakın. Rock müziğin karanlık yüzünü bir de maktüllerin son nefeslerinden görün.

Asiliği ile ünlü bu müzik türü üzerine hiç şüphesiz en önemli tahlili Jean-Paul Sartre yapmıştır. Son noktayı Sartre ile koyalım öyleyse: "Asi, karşı çıkıp isyan ettiği düzenin gizli yardakçısıdır."

Söyleyecek başka sözü olan yoktur herhalde.